Айни замон, ки равандҳои ҳамгироӣ дар ҷумҳуриҳои собиқ шӯравӣ фаъолона инкишоф меёбанд, кишварҳо дар сиёсат, иқтисод ва фарҳанг забонҳои муштарак меҷӯянд. Бо вучуди ин хамаи моро як чиз муттахид мекунад — ин Галабаи бузург ва кахрамонони умумй мебошад. Маҳз дар бораи онҳост, ки дар бахши ҷадиди «Барои ёдовар шудан» баррасӣ мешавад, ки ба муносибати таҷлили 80-солагии Ғалабаи Бузург дар соли 2025 бахшида шудааст!
Амиршоев Сафар дар оилаи деҳқон дар моҳи декабри соли 1912 дар деҳаи Заргар (ҳоло шаҳраки намуди шаҳрии ноҳияи Бохтари вилояти Хатлон, Тоҷикистон) таваллуд шудааст.
Соли 1935, дар синни 23-солагӣ, ба артиши Сурх даъват карда шуд ва пас аз 2 соли хидмат ба ватан баргашт. Ва ба зудӣ ба вазифаи нозири бахши молиявии ноҳия таъин шуд. Вақте Ки Ҷанги бузурги ватанӣ оғоз ефт, Сафари Амиршоев қариб фавран ба артиш даъват карда шуд ва аллакай дар моҳи июни соли 1941 ба полки 213-уми гаубикии гвардия дохил карда шуд.
Сафари Амиршоев 16 июни соли 1944 дар ҷанги назди маҳаллаи аҳолинишини Жежмаряй Ноҳияи Кайшядор Литваи Сср ба таври махсус нишон дод. Дар ҷанг Бо танкҳои душман, Ки Шикаст Хӯрданд, Сафар Амиршоев аввалин шуда гаубицаро гардонд ва танки асосиро сарнагун кард ва дар ҷараени ҷанг тавонист боз якчанд танки душманро боздорад. Тавре Ки Охирин сар зад, Сафари Амиршоев дигар надид, ӯ аз захмҳои ҷиддӣ дар назди гаубицаи худ монд.
Барои иҷрои намунавии супоришҳои ҷангӣ, ҷасорату қаҳрамонӣ, Сафар Амиршоев пас аз марг Ба Қаҳрамони Иттиҳоди Шӯравӣ, медали «Ситораи Тиллоӣ» ва ордени Ленин мушарраф шуд. Дар қабри бародарон дар Жежмаря дафн шудааст. Номи Сафари Амиршоевро кӯчаҳо дар Душанбе, Кӯлоб ва деҳаи Дархон доранд.
