Ҳамватанони азиз!
Мувофиқи Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи идҳо» аз соли 2016 мо Рӯзи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистонро ҷашн мегирем. Ин ҷашн ба принсипҳои тафаккури мутамаддин, эҳтиром, қадршиносии миллӣ ва миннатдорӣ асос ефтааст.
16 ноябри соли 1994 дар сессияи Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон маросими савгандедкунӣ ва ба вазифаи Президенти аввали Тоҷикистон — Муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дохил шудан баргузор гардид. Ин ҳодиса оғози марҳилаи нави сиесӣ дар таърихи давлатдории мо — низоми президентии идоракунӣ буд.
Муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон-шахси барҷастаи таърихии халқи тоҷик. Вай дар таҳкими давлатдорӣ, расидан ба сулҳу ваҳдати миллӣ, бунеди давлати соҳибихтиер, демократӣ, ҳуқуқӣ, дунявӣ ва иҷтимоӣ нақши муҳим бозидааст. Вай миллатро аз парокандагӣ, давлатро аз харобкорӣ ва мардумро аз ҷанги маҷбурӣ наҷот дод. Вай дар рушди иқтисодӣ, иҷтимоӣ, таърихӣ, фарҳангӣ ва сиесии давлати мустақили Тоҷикистон саҳми назаррас гузоштааст.
Бешубҳа, хидматҳои Муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон Ҳамчун Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон ва ватандӯсти кишвар бо ҳарфҳои тиллоӣ дар таърихи Тоҷикистон сабт шудаанд.
Имрӯз мо мебинем, ки муҳаббат ва самимият нисбат ба Муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар қалби тамоми сокинони кишвари азизамон ва тоҷикони тамоми ҷаҳон зиндагӣ мекунанд. Ин таҷассумгари маъруфият ва эътирофи як шахсияти сатҳи ҷаҳонӣ аст.
Аз ин рӯ, мо Рӯзи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистонро бо ифтихор таҷлил намуда, барои хизматҳои беназири Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Пешвои миллат Муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар ташаккули давлатдории нави кишвар, эҳеи давлати миллӣ, таъмини сулҳу ваҳдат ва баланд бардоштани нуфузи Тоҷикистон дар арсаи байналмилалӣ изҳори эҳтиром ва миннатдорӣ менамоем.
Ҳамаи ҳамватанони худро бо Рӯзи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон табрик мегӯям! Ба ҳар як сокини мамлакат зиндагии хушбахтона ва пурбаракат ва ба Пешвои азизамон саломатӣ, хушбахтӣ ва нерӯи бепоен дар татбиқи нақшаҳои бузурги ӯ ҷиҳати таъмини пешрафту шукуфоии Тоҷикистони азизамон таманно дорем.
Акс: @RustamEmomali
