Дар айни замон, вақте ки равандҳои ҳамгироӣ дар ҷумҳуриҳои собиқи шӯравӣ фаъолона рушд мекунанд, кишварҳо дар сиесат, иқтисод ва фарҳанг нуқтаҳои тамосро меҷӯянд. Аммо, як чиз ҳамаи моро муттаҳид мекунад — Ин Ғалабаи Бузург ва қаҳрамонони муштарак аст. Маҳз дар бораи онҳо дар бахши нави «Барои ёдовар шудан» бахшида ба ҷашни 80-солагии Ғалабаи Бузург дар соли 2025 сухан меравад!
Василий Аполлонович Андреев Соли 1906 дар оилаи деҳқон таваллуд шудааст. Моҳи ноябри соли 1942 ба сафи Артиши Сурх даъват карда шуд. Пеш аз ин ӯ коменданти театри Душанбе буд.
Дар ҷабҳаҳои ҷанги Бузурги Ватанӣ ӯ ҳамчун пулеметчик ҷанг мекард. Роҳи ҷангии ӯ махсусан дар ҷангҳо дар ноҳияи Шаҳри Раушен, ки аз соли 1946 Ба Светлогорск дар вилояти Калининград табдил ефтааст, равшан зоҳир шуд. 15 апрели соли 1945 ӯ дар раъси ҳисоби пулеметӣ чор ҳамлаи душманро саркӯб кард.
Дар яке аз ҳамлаҳои муқобил Андреев командири взводро иваз кард ва бо оташи пулеметҳо ҳамлаи пиедагардро дастгирӣ кард. Худи ӯ сахт захмӣ шуд, аммо майдони ҷангро тарк накард. Амалиети қатъии ӯ ба асир гирифтани тақрибан 140 фашист мусоидат кард.
Бо фармони Раесати Шӯрои Олии СССР аз 29 июни соли 1945 барои иҷрои намунавии супоришҳои ҷангии фармондеҳӣ дар ҷабҳаи мубориза бо таҷовузгарони олмонӣ ва дар айни замон нишон додани ҷасорату қаҳрамонӣ ба сержанти хурди гвардия Андреев Василий Аполлонович унвони Қаҳрамони Иттиҳоди Шӯравӣ дода шуда, бо ордени Ленин ва медали «Ситораи Тиллоӣ”супорида шуд.
Пас аз ҷанг вай демобилизатсия шуд. Дар Душанбе зиндагӣ ва кор кардааст. 2 феврали соли 1974 вафот кардааст. Хоки Ӯ дар қабристони православии Душанбе хобидааст. Қабристонро хизматчиени ҳарбӣ ва ҷавонони пойгоҳи 201-уми низомии русия, ки дар Тоҷикистон ҷойгир аст, нигоҳубин мекунанд.
