Ҳайдар Қасимов (Қасимов), 7 марти соли 1922 дар колхози Сиваш, дар совети деҳоти Тугой-Сараи ноҳияи Октябри вилояти Сталинобод (холо Тоҷикистон, шаҳри Душанбе) таваллуд шудааст.
Моҳи декабри соли 1941 ба сафи Артиши Сурх даъват карда шуд. Соли 1943 ба ҳизби Коммунистӣ дохил шуд.
Дар моҳи сентябри соли 1943 Ҳайдар Касимов аллакай ротаи минометии полки 229-уми тирандозии фронти Марказиро фармондеҳӣ мекард. Ҳангоми убур кардани дареи Десна, вақте ки фармондеҳи рота аз кор бароварда шуд, сержант Ҳайдар Касимов фармондеҳиро ба ӯҳда гирифт. Вай гузариши ҳайати шахсии худро аз даре ташкил кард ва барои ишғол ва нигоҳ доштани плацдарм бомуваффақият мубориза бурд. Баъдтар, дар ҷангҳо дар наздикии дареи припять, Ҳайдар Касимов бо истифода аз оташи миномет анбори аслиҳа ва якчанд даҳҳо сарбозони душманро нобуд кард.
Дар хусусияти ҷангии Ҳайдар Қасимов қайд карда шуд: «дар ҷангҳо дар наздикии дареи Припять тов. Касимов бо оташи минометҳои худ анбори аслиҳаи душманро нобуд кард. Фармондеҳи полки 229 подполковник Шишков ва фармондеҳи қӯшунҳои генерали артиш рокоссовский Барои қаҳрамонӣ ва ҷасорати нишондодашуда Ҳайдар Қасимовро сазовори додани унвони Қаҳрамони Иттиҳоди Шӯравӣ эътироф карданд.»
Бо фармони Раесати Шӯрои Олии СССР аз 16 октябри соли 1943 барои иҷрои намунавии супоришҳои ҷангии фармондеҳӣ дар ҷабҳаи мубориза бо таҷовузгарони фашистии олмонӣ Ва дар айни замон нишон додани ҷасорату қаҳрамонӣ ба сержант Касимов Ҳайдар унвони Қаҳрамони Иттиҳоди Шӯравӣ дода шуда, бо ордени Ленин ва медали «Ситораи Тиллоӣ» (№11168) супорида шуд.
Дар соли 1946 Касимов демобилизатсия шуд. Пас аз бозгашт ба ватан, ӯ дар колхоз кор кард, раиси Шӯрои деҳоти Тоҷикободи вакилони халқи ноҳияи Вахш ва муовини директори иттиҳодияи байнихоҷагии гӯсфандпарварии ноҳияи Вахш, вилояти Қурғонтеппа буд.
