Рӯзи хотираи қурбониени фашизм рӯзи ғаму андӯҳи даҳҳо миллион нафар аст, ки дар натиҷаи таҷрибаҳои бераҳмона ва ғайриинсонӣ кушта шудаанд. Инҳо миллионҳо сарбозоне мебошанд, ки бо фармони пешвоени фашистӣ бо ҳам меҷангиданд ва боз ҳам бештари ғайринизомиене, ки дар лагерҳои консентратсионӣ аз беморӣ ва гуруснагӣ кушта шуданд.
Соли 1962 қарор шуд, ки ҳар якшанбеи дуюми сентябр ҳамчун рӯзи байналмилалии хотираи қурбониени фашизм ҷашн гирифта шавад. Мақсади асосии ин рӯз мубориза бо эҳеи идеологияи фашистӣ мебошад.
Интихоби санаи баргузории Рӯзи едбуд аз он сабаб буд, ки дар моҳи сентябр ду санаи муҳими марбут ба ҷанги дуюми ҷаҳонӣ ба амал меоянд: оғоз ва анҷоми ҷанг. Аз ин рӯ, қарор шуд, ки рӯзи мотамро барои якшанбеи сентябр таъин кунанд.
Мутаассифона, дар баъзе кишварҳо имрӯз сиесатмадорон кӯшиш мекунанд, ки натиҷаҳои ҷанги дуюми ҷаҳонро аз нав дида бароянд. Дар ин кишварҳо тадриҷан сафедшавӣ ва эҳеи фашизм ба назар мерасад.
Аммо, дар хотир доштан муҳим аст, ки идеологияи фашизм на танҳо ба онҳое, ки ба он муқобилат карданд, балки ба онҳое, ки онро ғизо доданд, талафот ва харобиҳо овард. Зиеда аз ҳафтод сол пеш мошини бузурги фашистиро боздоштан ва мағлуб кардан муяссар шуд. Сарбозони миллатҳои гуногун бо китф ба китф меҷангиданд ва пирӯз шуданд.
Шиори имрӯзаи хотирмон ин аст, ки барои муқобила бо неофашизм муттаҳид шавем.
