Дар айни замон, вақте ки равандҳои ҳамгироӣ дар ҷумҳуриҳои собиқи шӯравӣ фаъолона рушд мекунанд, кишварҳо дар сиесат, иқтисод ва фарҳанг нуқтаҳои тамосро меҷӯянд. Аммо, як чиз ҳамаи моро муттаҳид мекунад — Ин Ғалабаи Бузург ва қаҳрамонони муштарак аст. Маҳз дар бораи онҳо дар бахши нави «Барои ёдовар шудан» бахшида ба ҷашни 80-солагии Ғалабаи Бузург дар соли 2025 сухан меравад!
Исмат Шарипов соли 1915 дар деҳаи Старк таваллуд шудааст, ки имрӯз дар ноҳияи Данғараи вилояти Кӯлоб ҷойгир аст. Таҳсилоти ибтидоӣ гирифта, баъд ба колхоз ба кор даромад.
Исмат Шарипов моҳи январи соли 1944 ба сафи Артиши Сурх дохил шуд ва аллакай аз 10 феврали соли 1944 дар амалиети ҷангӣ дар ҷабҳаҳои 2-Юми Украина ва 1-уми Назди Балтика иштирок кард.
Махсусан дар амалиети Ҳуҷумгарии Усмонов-Баштон барҷаста буд. 9 марти соли 1944, Зери оташи душман, Исмат Шарипов пинҳонӣ ба ду пулемети станокӣ, ки ба пешрафти взвод халал мерасонданд, даромада, ҳисобҳои онҳоро бо гранатаҳо нобуд кард. Худи ҳамон рӯз, дар ҷангҳои кӯчагӣ дар Шаҳри Уман, Исмат Шарипов се мошини душманро бо аслиҳа тарконда, зиеда аз даҳ низомии гитлерро нобуд кард.
Ҳангоми пешрафти минбаъда ба дареи Днепр, Исмат Шарифов мустақилона дареро бо воситаҳои дастӣ убур кард ва қаиқҳоро барои убур кардани даре бо қисм ба соҳили мо баргардонд.
Бо фармони Раесати Шӯрои Олии СССР аз 13 сентябри соли 1944 ба Исмат Шарифов барои иҷрои намунавии супоришҳои ҷангии фармондеҳӣ дар ҷабҳаи мубориза бо таҷовузгарони олмонӣ ва дар ин ҷо нишон додани ҷасорату қаҳрамонӣ унвони Қаҳрамони Иттиҳоди Шӯравӣ дода шуд. Ба ӯ ордени Ленин ва медали «Ситораи Тиллоӣ» супорида шуд.
Исмат Шарифов то Ғалаба ҳамагӣ ду моҳ умр надид, ӯ 4 марти соли 1945 вафот кард ва дар қабристони бародарии Ҳарбӣ дар Шаҳри Добеле, Латвия дафн карда шуд. Мутаассифона, ягон акси Исмат Шарифов боқӣ намондааст.
