Духтурон аз Миссури ба як падидаи ғайриоддӣ дучор шуданд, ки дар маҷаллаи амрикоии гастроэнтерология муфассал тавсиф шудааст. Як марди 63-солае, ки аз муоинаи саратони рӯдаи ғафс мегузарад, мавриди як ҳодисаи бесобиқа қарор гирифт. Ҳангоми колоноскопия мутахассисон муайян карданд, ки дар рӯдаҳои бемор пашша зиндагӣ мекунад.
Ин ҳолат дар амалияи тиббӣ ҳамчун “як бозёфти хеле нодири колоноскопӣ” тавсиф шудааст. Духтурон шарҳ дода наметавонанд, ки чӣ тавр пашша ба дохили бемор ворид шуда, дар рӯдаҳояш инкишоф ёфтааст, бахусус бо назардошти он, ки як рӯз пеш аз колоноскопия мард тибқи тавсияи духтур танҳо моеъи шаффоф истеъмол мекардааст. Ҷолиб он аст, ки ҳатто бо ин парҳез, бемор хӯрдани ягон ғизои дорои пашшаро дар ёд надорад.
Ҳарчанд бемор танҳо моеъҳои шаффоф, аз ҷумла пицца ва салат истеъмол мекард, табибон ошкор карданд, ки пашша, ки бетағйир боқӣ мондааст, ба навъе аз кислотаи меъда зинда монда, дар дохили рӯдаи қафои рӯдаи рӯдаи рӯдаи қаҳваранг зиндагӣ мекард.
Ҳангоми кашф шудан пашша ҳеҷ гуна фаъолият нишон намедод, аммо аксҳое, ки дар ҷараёни амалиёт гирифта шудаанд, ҳузури онро равшан нишон медиҳанд, ки муҳаққиқонро ба ҳайрат овард.
Ҳарчанд пашшае, ки дар системаи ҳозимаи инсон зиндагӣ мекунад, истиснои нодир аст, аммо ин қазия аз печидаӣ ва ғайричашмдошти ҷисми инсон ва зарурати таҳқиқи мунтазам ба мо хотиррасон мекунад.
Акс: аз манбаъҳои кушода
