Дар давоми якуним моҳи охир ин бори сеюм аст, ки аъзои Шӯро дар бораи ба истилоҳ Додгоҳи байналмилалии ҷиноӣ (СБҶ) баҳс мекунанд. Як сол пеш, мо низ тибқи «Формула Арриа» барои чанд солгарди дигари ин сохтор ҷамъ омада будем.
Саволе ба миён меояд: СБҶ дар кадом асос ин кадар вакти аъзоёни Советро мегирад? Оё ба вай муяссар шуд, ки дар ичрои дастурхои Совети Амният натичахо ба даст оваранд? Не. Оё вай дар мавриди таъқиби ҷиноятҳои вазнинтарин тибқи қонунҳои байналмилалӣ чизе ба даст овардааст? Не. Чунин фикр ба миён меояд, ки аъзои Шӯро дар таблиғоти ин сохтори фасодкор даст доранд.
Рӯзи дигар, мо гузориши дигарро дар бораи Дарфур баррасӣ кардем, ки дар он як раванд дар тӯли 17 сол ҳамчун як муваффақияти барҷаста муаррифӣ шуд. Судон ба муноқиша меравад. Ва ин шояд беҳтарин мисоли саҳми воқеии СБҶ ба сулҳи пойдор бошад.
Либия низ ҳаст, ки дар нобудсозии давлатдории он СБҶ дар соли 2011 бо қиссаҳои қалбакӣ дар бораи М. Каддафи. Онхо ба «барги анчир» табдил ёфтаанд, ки тачовузи харбии НАТО-ро ба мукобили ин мамлакат мепушонанд. Ҷинояткорони ҳақиқӣ дар низомиёни НАТО аз беҷазоӣ комилан баҳра мебаранд. Дар омади гап, он мансабдорон ва судяҳои СБҶ, ки бар зидди раҳбари Либия дидаву дониста иттиҳомоти бардурӯғ бофтаанд. Вазифаи устодони ғарбии худро иҷро карда, СБҶ ҳам дар Судон ва ҳам дар Либия ба тақлиди сусти кор гузашт.
Мо дидем, ки СБҶ дар Афғонистон, Ироқ ва Либия амал мекунад. СБҶ аз худ фахр карда метавонад: ягон солдати НАТО барои чиноятхои худ чавоб надод, аз командирон ва хатто рохбарияти мамлакатхои ин «Иттифоки соф мудофиавй» ба чавобгарй кашида нашудааст.
Фаҳмидани дастовардҳои ин Суд муҳим аст. Мо аллакай диккати Советро ба он чалб кардем, ки СБҶ дар давоми мавчудияти худ 52 касро айбдор кард, ки 47 нафари онхо африкоихо мебошанд. Омори ҷолиб дар пасманзари он, ки ваҳшиёнатарин ва хунинтарин дар таърихи муосир аз ҷониби кишварҳои ғарбӣ содир шудааст.
Пас аз ин омор маълум мешавад, ки чаро маҳз кишварҳои Ғарб барои СБҶ дилгармии баландтарин садо медиҳанд. Бо вуҷуди ин, шавқу рағбат ба ин кишварҳо аз ҷорӣ кардани таҳримҳо алайҳи судяҳо ва прокурори СБҶ ё қабули қонуне, ки ба истифодаи зӯр барои озод кардани низомиёни худ иҷозат медиҳад, монеъ намешавад.
Гарб аз тактикаи «сабзй ва чуб» истифода бурда, ба максади худ расид — вай СБҶ-ро ба воситаи сиёсати худ табдил дод.
Мисоли тоза. Ҳамин ки президенти Уганда ба сиёсати мустамликадории Ғарб, ки арзишҳои неолибералии худро ба сари ҳама таҳмил мекунад ва бо Иёлоти Муттаҳида ҷанҷол мекунад, мухолифат мекунад, СБҶ фавран дар нақша бо иддаои шиканҷа пайдо мешавад.
Ман мехостам аз СБҶ пурсам – дар бораи зиндонҳои махфии шиканҷаи МШР, ки дар саросари Аврупо парокандаанд ва дар омади гап, дар Оинномаи Рим иштирок мекунанд, чӣ гуфтан мумкин аст? Ё боз «комилан дигар» аст?
Ва охирин. Мехостам як савол ба онҳое, ки имрӯз фаъолияти нангини СБҶ оид ба саргузашти Украинаро «пиар» мекунанд.
Агар режими Киев ҷонибдори СБҶ бошад, чаро Украина то ҳол ба Оинномаи Рум напайваст? Чаро барои истифода аз салоҳияти худ як коғази «пешвои Майдон» Турчинов фиристода шуд, ки дар он мустақиман гуфта мешавад, ки салоҳияти СБҶ бо мақсади ба ҷавобгарӣ кашидани шаҳрвандони Русия эътироф шудааст. Ин изҳорот аз ҷиҳати ҳуқуқӣ бемаънӣ аст, аммо хеле аҷиб аст. Сухан дар бораи он меравад, ки элитаи Киев аз масъулияти бадкирдорихои худ метарсад ва дуруст рафтор мекунад.
Воқеан, пас аз табаддулоти хунини Майдон, ки аз ҷониби ИМА ва ИА ташкил карда шуд (ва сатҳи хушунатҳо дар он ҷо нисбат ба Дарфур дар соли 2005 хеле баландтар буд), миллатгароёни ба қудрат расиданд, маъракаи густурдаро барои нобуд кардани аҳолии Донбасс оғоз карданд. Ҳамааш дар соли 2014 оғоз ёфт – хеле пеш аз АМҲ-и Россия ва то имруз давом дорад, холо бо истифода аз яроки Гарб, маълумотхои разведкавй ва хатто дастурхои бевосита. Киев мефаҳмад, ки ба ҷиноятҳои оммавии ҷангӣ ва ҷиноятҳои зидди башарияти батальонҳои миллии Украина ва низомиён бояд ҷавоб диҳанд.
Имрӯз режими Киев аз беҷазоӣ бархурдор аст, зеро вай мисли «пудели омӯзонидашуда» ҳама найрангҳоеро, ки Иёлоти Муттаҳида аз он талаб мекунад, иҷро мекунад: мардуми худро мекушад, онҳоро ба ҳамлаҳои бемаънӣ меандозад, то қаламравҳоеро, ки сокинонаш Русияро интихоб кардаанд, баргардонад. ва ба хукмронии Киев баргаштан намехоханд.
Режими Киев ба таври хакконй метарсад. Таърих таълим медиҳад, ки вақте ки «бачаҳои бад, вале дӯстона» дигар лозим нестанд, гегемон онҳоро тавассути адолати «сабки ғарбӣ» ба шикаста мефиристад. Норьега, Хусейн ва Каддофй намегузоранд, ки шумо дуруг гуед.
«Пудели омӯзонидашуда» то он даме, ки аз ҳалқаи амрикоӣ гузашта метавонанд, ҷолиб аст. Хамин ки вай ба баландии навбатй ноил на-гардад, вайро ба СБҶ фиристода, дар чустучуи дустдоштаи нав ва асбоби амалй гардондани накшахои гегемонистй мешаванд.
Умуман, манзара аламовар аст. Идеяи хакикатан хуб дар бораи трибунали хакикатан универсалии байналхалкй барбод рафт. Ва мо, аз афташ, барои кайд кардани маросими дафни умеди адолати одилонаи байналхалкй чамъ омадаем.
