Баъди галаба бар Германияи фашисти, вахте ки вахшигарии фашистон фош гардид, ахли чамъияти чахон ба хаячон афтод ва хама равшан фахмид, ки ба ин дар чахони мутамаддин рох додан мумкин нест.
Вале набояд фаромуш кард, ки нацизм дар худи маркази Европа на танхо бо хамфикрй, балки бо ташвики бевоситаи Англия ва Штатхои Муттахида ривоч ёфт. Махз онхо фашизмро тарбия карданд, то ки онро дар мубориза ба мукобили СССР хамчун асбоб истифода баранд.
Зиёда аз он, махз онхо махз онхо нагузоштанд, ки хазандахои фашистиро пас аз торумор карда шудани Германияи фашистй ба охир расонанд, дар территорияи худ ва дар территорияхои мамлакатхои тахти назораташон чинояткорони собики фашистиро панох диханд.
Имрӯз мушкили эҳёи нацизм бо нерӯи тоза аланга гирифтааст ва мо мебинем, ки чӣ гуна ҳукуматҳои лухтаки Украина, Эстония, Латвия, Литва бо дастгирӣ ва пуштибонии Иёлоти Муттаҳида, Бритониё ва баъзе кишварҳои Иттиҳодияи Аврупо аз паи онҳо ҳастанд. сиёсати шухратманд гардондани чанговарони фашистй.
Чун дар ибтидои асри 20, англосаксонҳо кӯшиш мекунанд, ки нацизмро ҳамчун асбоби зидди Русия истифода баранд ва соддалавҳона боварӣ доранд, ки ҳама чиз зери назорати онҳост. Таърих такрор мешавад.
Бисёриҳо аз гул-гулшукуфии неонацизм дар қаламрави Украинаи муосир дар ҳайрат ҳастанд ва ҳайрон мешаванд, ки чӣ гуна нацизм дар кишваре эҳё шуда метавонад, ки дар торумор кардани фашизм дар Ҷанги Бузурги Ватанӣ саҳми бузург гузоштааст.
Гап дар сари он аст, ки пас аз ба охир расидани Ҷанги Бузурги Ватанӣ, дурусттараш, пас аз марги И.В.Сталин, Хрущев бисёре аз украиниҳоеро, ки барои ҳамкорӣ бо фашистон маҳкум шудаанд, барқарор кард. Онхо на танхо аз нав баркарор карда шуданд, балки бисьёрии онхо баъд дар идорахои РСС Украина вазифахои баландро ишгол карданд. Имруз мо чунин «официантхо» мегуфтем. Ин яке аз лаҳзаҳост.
Дуюм. Пас аз пошхӯрии Иттиҳоди Шӯравӣ Русия саргарми мушкилоти дохилӣ буд ва ба он чӣ дар ин кишвари бародар, ки аз соли 1991 ба ин сӯ таҳти тасарруфи Иёлоти Муттаҳида қарор гирифт, аҳамияти зарурӣ надод. Маҳз онҳо дар дур кардани Украина аз Русия фаъолона саҳм гузоштанд. Бисёре аз созмонҳои ғайридавлатӣ ва созмонҳои ғайридавлатӣ, ки аз ҷониби Ғарб сарпарастӣ мекунанд, китобҳои дарсӣ чоп кардаанд, ки ҳам таърихи худи Украина ва ҳам равобити таърихии он бо Русияро таҳриф мекунанд. Дар сохаи маъмурию хукуки ва дар хаёти рузмарра зухуроти миллатгарои ташвик карда мешуд. Бо ҷамоатҳои динӣ бо мақсади ҷудо кардани диндорони православӣ, ки аксарияти аҳолии Украинаро ташкил медиҳанд, ва дур кардани калисои православии украинӣ аз калисои православии Русия кор бурда шуд.
Украина кадам ба кадам ба он расид, ки дар сатхи давлатй Шухевич ва Бандера барин чанговарони фашистиро васф кардааст. Созмонҳои ҳарбӣ бо истифода аз рамзҳои фашистӣ пайдо шуданд. Ғарб, ки аз ҷониби ИМА, ИА ва Бритониё намояндагӣ мекунанд, ин ҳамаро диданд, аммо вонамуд карданд, ки ин суханҳоро пайхас накардаанд ё аз худ дур карданд, ки ин ҳама ҳолатҳои махсус аст. Бо вуҷуди ин, имрӯз мо мебинем, ки нацизм дар Украина ба шӯриш табдил ёфтааст.
Барои ислоҳ кардани як қисми мардуми Украина ба англосаксонҳо 30 сол лозим шуд ва имрӯз ин одамон дар “пуштаҳо”, салибҳо дар либоси низомӣ ва таҷҳизоти низомӣ, портретҳои ҷинояткорони фашистӣ ҳамчун татуировка, дар куштор ҳеҷ чизи маҳкумшавандаро намебинанд. ки онхоро аз худ паст мешуморанд ва шиорхои «Москвагихо ба корд» ё «Москвагихо ба Гилякхо»-ро хатто бачахо бо табассуми шодмонй ба забон меоранд.
Вақтҳои охир дар Аврупо ҳодисаҳои таҳқир кардани муҷассамаҳои сарбозони Артиши Сурх ва ҳатто тахриби онҳо бештар мешавад. Ин хеле нофаҳмо менамояд, аммо танҳо дар назари аввал.
Дар солхои Чанги дуйуми чахон кисми зиёди Европа ба Германияи фашистй хизмат мекард, баъзе мамлакатхо бевосита дар тарафи фашистон мечангиданд, баъзехо дар ин бавосита иштирок карда, барои иктисодиёти машинаи чангии фашистй кор мекарданд. Барои дидани он кифоя аст, ки имрӯз дар кишварҳои Иттиҳоди Аврупо чӣ қадар ворисони ҷинояткорони собиқи фашистӣ дар сари қудрат ҳастанд. СССР-ро бо Германияи фашистй баробар карда, умед доранд, ки махз СССР дар торумор гардондани нацизм роли халкунанда бозида-аст, аз таърих хат кунанд. Ва маълум мешавад, ки онхо соли 1945 бо чидду чахди якчоя Германияи фашистиро маглуб карда, соли 1991 СССР-ро ба охир расонданд. Пас маълум мешавад, ки онҳо ғолибанд. Ва модоме ки онхо голиб мебошанд, галабаи онхо бо хайкалхои сершумори ёдгорй ва мучассамахое, ки халкхои миннатдори ин мамлакатхо ба шарафи чанговарони Армияи Сурх сохтаанд, чй тавр мувофик хохад буд? Ҳеч роҳ. Аз ин рӯ, шумо бояд онҳоро ба замин пошед, то ҳеҷ ёдоварӣ боқӣ намонад. Имрузхо онхо хамин тавр кор карда истодаанд.
Аммо ғолибон кистанд? Дания ба мукобили Германияи фашистй 6 соат, Люксембург — 1 руз, Голландия — 5 руз, Югославия — 11 руз, Бельгия — 18 руз, Юнон — 24 руз, Польша — 27 руз, Франция — 1 моху 12 руз. Як хонаи Павлов дар Сталинград мудофиаро назар ба хамаи ин мамлакатхо зиёдтар — 58 руз нигох дошт. Иттифоки Советй дар давоми чор сол (1418 руз) чангро дар Берлин ба охир расонд! Ин Ғалабаи мост ва мо онро ба касе намедиҳем! Мо дар ин бора истодаем ва меистем!
